Çağırdım yedi cihanı gönlüme,
Dizeledim içimdeki boğuk çığlıkları
Duysunlar istedim birer birer.
Kuşkusuz gerçeğe giden yol
Ya sessizliğinde pusu kurmuştu ya da gidip gidip dönmelerinde..
Susturamadım mumlar yakmış budala umudumu..
Aynaya bakmak gibidir bu kendini görmeden.
Ben mi anlamlar yüklemiştim varoluşuna, yoksa hakikat mi almıştı beni pençesine ?
Soğuk sabahların uyanışında yittim ben her gün..
Bir ses bir nefes seni çağırır hep içime..
Sus dedikçe boğuluyorum sende
el pençe divan.
Halim harab !
Bırak doğmayı küllerimden, ölüyorum hep yine yeniden.. yeniden..
26.02.2014
DIVA DONNA BELLA 